Τζακομέτι Αλμπέρτο

(Giacometti, Στάμπα 1901 – Κόιρα 1966). Ελβετός ζωγράφος και γλύπτης. Από οικογένεια καλλιτεχνών, σπούδασε στη σχολή τεχνών και επαγγελμάτων της Γενεύης. Το 1920 σε ένα ταξίδι του στην Ιταλία είχε την ευκαιρία μεταξύ άλλων να γνωρίσει τη φωτοσκιαστική ζωγραφική του Τιντορέτο. Το 1922 μαθήτευσε στο Παρίσι κοντά στον Εμίλ - Αντουάν Μπουρντέλ και στα επόμενα χρόνια επηρεάστηκε από την τέχνη των νέγρων και τον κυβισμό, δεν άργησε όμως να επανακτήσει την προσωπικότητά του, όπως φαίνεται από τα έργα των περιόδων, που ονομάζονται συνήθως planques και cages. Στα γλυπτά των περιόδων αυτών αποκαλύπτεται η εντελώς πρωτότυπη αντίληψη του Τ. για τον χώρο, σύμφωνα με μια νέα έννοια σχέσης χώρου και αντικείμενου, όπου το τελευταίο εμφανίζεται ως κέντρο της δημιουργίας του χώρου. Η νέα αυτή ευαισθησία βρίσκει ίσως την τελειότερη έκφρασή της στα ωραιότερα σχέδια του Τ. με την τεχνική του pastillage, μια συνεχή σχεδόν μεταφορά ύλης πάνω σε αόρατα ρεύματα ζωής, που, συμπυκνούμενα σε ορισμένα σημεία του χώρου, μετατρέπουν τις μορφές σε νηματοειδείς και ασώματες ψυχές. Τζακομέτι: χάλκινη προτομή (1954 - 55).Η μόνωση και η διάβρωση της ανθρώπινης μορφής αντανακλούν την απελπισμένη ανθρώπινη κατάσταση, όπως την εκφράζει ο διάσημος Ιταλός γλύπτης.